محمد رضا شاه پهلوی و ملکه فرح ، شهبانوی ایران
محمد رضا، شاه سوگند خورده بود که تا زمانی که نتواند مملکت خود راتوسعه و رشد بدهد تاجگذاری نخواهد کرد. او به قول خود وفا کرد و در تاریخ ۴ آبان ۱۳۴۶ ، یعنی بیش از ربع قرن پس از صعود بر تخت طاووس ، اعلیحضرت محمد رضا، شاه ایران در دهه بزرگترین توسعه که ایران در قرن بیستم داشت اعلام کرد که تاجگذاری خودرا در تهران انجام خواهد داد. او در آن سال همان سنی را داشت که پدر خود در سال ۱۳۰۵ در زمان تاجگذاری خود داشت و درست مثل ۴۱ سال قبل ، شکوهی که قول داده شده بود در سال ۱۳۴۶ به بهترین نحوه به نمایش گذاشته شد. تاجگذاری محمد رضاشاه پهلوی بدون شک یکی از خارقالادهترین مناسبت هایی بود که در تاریخ طولانی سلطنت در ایران اتفاق افتاد. این واقعه در سراسر دنیا با کنجکاوی بیسابقهای در مورد کشوری که معمولاً دور از زرق و برق سلطنتی بود تماشا شد.
این کنجکاوی شاید به این علت بیشتر بود که همسر او، ملکه فرح ، شهبانوی ایران اولین بانویی بود که در ۲۵۰۰ سال تاریخ به عنوان ملکه تاجگذاری میشد. هدف شاه از این کار دادن نقش جدید به زنان در جامعه ایرانی بود (متمم قانون اساسی سال ۱۳۴۶ میگفت که اگر شاه قبل از بالغ شدن وارث تاج و تخت فوت کند ، شهبانو نایب السلطنه خواهد بود). به همین علت هم لازم بود که تاج جدیدی سفارش داده بشود. این افتخار نصیب جواهرساز معروف پاریسی ، وان کلیف و آرپل شد که توانست تاج فوقالعاده زیبائی درست کند. آنها همچنینن مجموعه جواهراتی برای خواهران شاه هم تهیه کردند تا در روز تاجگذاری استفاده کنند. کالسکه ای برای تاجگذاری به ژوزف کلیکمن در وین سفارش داده شد که توسط هواپیما به تهران فرستاده و در آنجا درست شد.
این کالسکه که با رنگ های آبی و طلای ساخته شده بود، دقیقا مثل کالسکه ای سلطنتی اتریش بود که توسط هابسبورگ ها استفاده شده بود. این یکی از مخارج تاجگذاری بود که با انتقاد شدید برخورد کرد چرا که یک کالسکه سلطنتی که توسط پدر شاه استفاده شده بود و بعد هم توسط ولیعهد در تاجگذاری استفاده شد موجود بود. ولی بهرحال نتیجه آن شگفت انگیز بود به علت اینکه یک تاج طلا کاری شده که دقیقاً مثل تاج شاه بود بالای کالسکه قرار داشت و نشان خانواده سلطنتی هم با طلا بر روی در کالسکه نصب شده بود.
تصمیم بر این شد که مراسم تاجگذاری در تالار بزرگ کاخ گلستان برقرار بشود. این تالار خیره کننده محل سکونت خاندآن قاجار بود که نام دیگر آن تالار تاج و تخت بود. در این تالار باشکوه تخت خورشید یا تخت طاووس جلوه میکرد و از زمانی که ساخته شد هدف آن اتاق موزه بوده است. این تالار فوق العاده طولانی ۱۵۰ متر طول دارد و برای این مناسبت مرمت شد. تالار بزرگ ظرفیت ۵۰۰ مهمان را بیشتر نداشت و به همین علت درباغ کاخ گلستان سکوهای مخصوصی ساخته شد تا بتواند از ۵۰۰۰ مهمان دیگر پذیرایی کند.