آقای حسین امانت  معماری بود که برنده مسابقه طرح این بنیاد تاریخی شد. عواملی که در آن به کار برده شده ترکیبی‌ است از معماری ساسانیان و ایرانی . چندین فواره دور پایه این برج وجود دارد و موزه ای‌ هم در زیرزمین بنا شده است.

معمار – حسین امانت
محل – تهران، ایران
سال ساخت – ۱۳۵۰
ارتفاع – ۵۰ متر 

این برج از هشت هزار تکه سنگ مرمر سفید که از ناحیه اصفهان آورده شده بود ساخته شده است. قنبر رحیمی که “سلطان سنگ ایران “بود و دانش او در مورد معادن سنگ بیهمتا بود، تمام سنگ ها را پیدا و فراهم کرد. .شکل هر یک از تکه های سنگ توسط کامپیوتر محاسبه و برای دستورعمل کار ساخت آن برنامه ریزی شد. کار ساخت و نظارت بر برج توسط بهترین سنگتراش ایرانی با نام غفار داورپناه وارنسفادرانی انجام شد. سرمایه گذاری اصلی‌ توسط پانصد کارخانه دار ایرانی انجام شد و برج در روز ۲۴ مهر ۱۳۵۰ افتتاح شد. 

موزه
ورودی برج دقیقاً زیر گنبد اصلی‌ است و راه به داخل موزه شهیاد که در زیرزمین است پیدا می‌کند. دیوار های سیاه ، خطوط خالص و موقر و تناسب کل ساختمان محیط سخت بخصوصی را ایجاد می‌کند. درهای سنگینی به روی اتاقی که شبیه غاراست و نور آن مقهور است باز میشوند و بلافاصله ایجاد شوک می‌کند. نوری که در آنجا وجود دارد به نظر می‌رسد که از ویترین هایی که در گوشه و کنار قرار گرفته‌اند و حاوی یک شیع منحصر به فرد هستند اشأعه میشود. اشیا طلا و مینا ، سفالهای رنگین ، مرمرها ، رنگ های گرم مینیاتورها و نقاشی های لاک الکلی مانند ستاره دراین غار شگفتیها و در میان دیوارهای سیاه مرمر و سقفی که از مش بتونی‌ ساخته شده است و اتاق را نیمه تاریک می‌کند میدرخشند. در آنجا حدود پنجاه تکه از بهترین و با ارزشترین کارهای ایران به نمایش گذاشته شده است که در شرایط عالی‌ حفظ شده‌اند و هر کدام نمایانگر بخش بخصوصی از تاریخ کشور میباشند.

جایگاه مخصوص متعلق به نسخه‌ ای‌ از منشور کوروش میباشد که اصل آن در موزه بریتانیا است. ترجمه کتیبه خط میخی‌ که روی منشور است را با حروف طلایی روی یکی‌ از دیوارهای نمایشگاه که راه پیدا می‌کند به بخش سمعی بصری موزه نوشته ا‌ند و در مقابل آن یک لوحه مشابه دوازده نکته انقلاب سفید را فهرست می‌کند. یک لوحه طلایی باشکوه در کنار منشور کوروش یادآور اهدا موزه به شاه از طرف شهردار تهران میباشد.

اشیایی که در اینجا به عنوان اولین مدارک تاریخ ایران به نمایش گذاشته شدند شامل سنگفرش های مربع، ورقه های طلا ، و لوحهای سفالی از شوش که پر از خطوط میخی‌ هندسی هستند. کوزه ها ، سرامیک ها ، ظروف چینی‌ صیقل داده شده )مانند بشقابی که مربوط به قرن هفتم است و در گرگان با طلا و رنگ آبی ساخته شده است (، یک قرآن زرنما ، و چند مینیاتور منحصر به فرد تاریخچه کشور را تا قرن نوزدهم ، که خود توسط دو تابلوی نقاشی از کلکسیون شهبانو فرح پهلوی نمایانگرآن است، به طور برجسته نشان میدهد.